ขณะนี้ผมกำลังปฏิบัติหน้าที่ในการประชุมที่ประเทศญี่ปุ่นนะครับ ในห้วงต้นสัปดาห์ที่ผ่านมานั้น รัฐบาลได้มีการประชุม ครม.สัญจรครั้งที่ 2 ที่ จ.เชียงใหม่ ได้เดินทางไปตรวจเยี่ยมในเรื่องของการบริหารจัดการในพื้นที่ จ.พิษณุโลก ด้วย ก็ต้องขอขอบคุณทุกหน่วยงาน ส่วนราชการ ที่มีส่วนร่วมในการจัดกิจกรรมในครั้งนี้ให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อย จริงๆ แล้วผมไม่อยากจะรบกวนใครมากนัก ต้องการไปเห็นสภาพความเป็นจริงมากกว่า และมีโอกาสได้พบปะพูดคุยกับพี่น้องประชาชนและข้าราชการในพื้นที่ทุกคน ก็ต้องขอขอบคุณเป็นอย่างมากที่มา ดูแลผมอย่างด้วยความเต็มอกเต็มใจนะครับ ผมก็มีกำลังใจที่จะทำหน้าที่เพื่อพวกท่านต่อไป หากทุกคนนั้นมีความร่วมมือร่วมใจกันต่อไปนั้น มีความรักความสามัคคีนั้น และทำหน้าที่ของตนเอง และทำบทบาทของตนเองให้ดีที่สุดนั้น ส่วนรวมก็จะได้ผลประโยชน์ และกลับมาที่ประชาชนในสุดท้าย รัฐบาลยังยืนยันอยู่เสมอว่า เราจะดูแลพี่น้องประชาชนทั่วประเทศให้เกิดความเท่าเทียมทั่วถึง ทุกคน ทุกภาคมันก็คนไทยด้วยกันทั้งสิ้น
เพราะฉะนั้นเราจะต้องไม่มีการแบ่งแยกโดยเด็ดขาด ฝากข้าราชการนะครับ ทั้งส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถิ่นต้องช่วยกันนะครับ ทั้ง 2 ส่วนมันอยู่ในระบบการปกครองประชาธิปไตยไทยในปัจจุบัน เพราะฉะนั้นต้องเกื้อกูลซึ่งกันและกัน ผมได้พูดกับบรรดาสมาชิกองค์กรบริหารส่วนท้องถิ่นไปแล้วนะครับ กับกำนัน ผู้ใหญ่บ้านส่วนหนึ่งไปแล้ว ทั้ง 2 ส่วนนั้นต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และเชื่อมโยงกันให้ได้ ช่วงนี้อยากให้ช่วยกันพัฒนาคุณภาพความเข้มแข็ง และดูแลเรื่องการใช้จ่ายของประชาชนในพื้นที่ ทำอย่างไรก็ได้ให้เขาสามารถที่มีการซื้อขาย มีตลาด มีสินค้าทางการเกษตรของเขาเองในการที่จะเพิ่มรายได้ของเขา ดีกว่าที่จะต้องซื้อของแพงๆ มาใช้กัน
เพราะฉะนั้นวันนี้ทุกคนจะต้องช่วยกันลดการทำงานทางการเมืองลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเมืองท้องถิ่น ยังไม่ต้องเตรียมการอะไรทั้งสิ้นนะครับ เวลายังมีอยู่เยอะแยะ ขอให้ทุกคนทุ่มเทเสียสละสร้างความเข้มแข็ง เราจะเดินหน้าประเทศแบบเดิมๆ ด้วยการเมืองอย่างเดียวไม่ได้แล้ว ไม่งั้นประชาชนก็จะแตกเป็นพวก เป็นฝ่าย และก็ไม่เข้มแข็ง รัฐบาลก็ช่วยอะไรไม่ได้ เราก็จะล้าหลังไม่ทันประเทศอื่น ๆ ในอนาคตด้วย
งานทางด้านความมั่นคงนั้น ในเรื่องของความมีเสรีภาพอะไรต่างๆ ผมพูดไปแล้วนะครับ การเป็นประชาธิปไตยมันต้องมีความพร้อมหลายๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเป็นรัฐธรรมนูญ กฎหมาย ในส่วนของอำนาจต่างๆ ที่จะต้องไม่คาบเกี่ยว ไม่ซับซ้อน ไม่ทับซ้อนกัน ทำให้เกิดปัญหาในการปฏิบัติราชการหรือการบริหารแผนดิน เหล่านี้กำลังแก้อยู่ในการปฏิรูปใน คสช.ทั้งสิ้น ทุกคนทราบดีแล้วว่าเรามีกฎหมายหลายๆ ฉบับที่ออกมาแล้วพิจารณาอยู่ ทั้งหมดถ้ารวมๆ แล้วในขณะนี้ก็ประมาณ 300 กว่าฉบับ หลายเรื่องด้วยกัน หลายมิติด้วยกัน ก็จะเห็นว่าเราพยายามเร่งตรงนั้น กฎหมายจะทำให้ทุกอย่างมันสงบลงด้วย แต่กฎหมายนั้นมีเพื่อให้ประชาชนได้ประโยชน์ ไม่ได้มุ่งหวังเพียงให้เจ้าหน้าที่สามารถมีเครื่องมือในการบังคับใช้กับ ประชาชนอย่างเดียว ถ้ามันไม่ขัดแย้งกันก็ไม่ต้องมีก็ได้นะ กฎหมาย ไม่ต้องมีเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้ วันนี้ทุกคนก็ต้องการประชาธิปไตย ต้องการเสรีภาพ ต้องการอะไรต่างๆ แต่ขณะเดียวกันปัญหาก็เต็มไปหมด มันไปได้ไหมเล่า ถ้ายังไม่ได้ก็ต้องให้เวลา ต้องแก้ปัญหาตรงนี้ให้ได้
สำหรับกลุ่มนักศึกษานั้น ผมจะไม่ไปตำหนิเขานะ เพราะยังไงก็ตามผมก็ถือว่าเขาเป็นพลังอันบริสุทธิ์ ซึ่งน่าที่จะทำประโยชน์ให้กับบ้านนี้เมืองนี้ได้อีกมากในอนาคต ก็ขอให้ใช้ในระยะเวลาที่ถูกต้อง ก็อย่าไปเชื่อมั่นว่าใครมาบิดเบือน ใครมาสร้างความเข้าใจที่ผิดๆ ก็มีทั้งผิดทั้งถูกนะ ผมไม่เคยปฏิเสธคำว่าประชาธิปไตย ผมไม่เคยปฏิเสธการเลือกตั้ง แต่ในการเลือกตั้งและการมีประชาธิปไตยที่ผ่านมามันมีปัญหา มันก็ต้องแก้ปัญหาตรงนี้ให้ได้ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปสิ้นเปลืองงบประมาณ ไม่ต้องเสียเวลากับการควบคุมอำนาจ หรือไม่ก็ เสียงบประมาณในการที่รั่วไหลออกไป ทำให้เกิดประโยชน์ต่อชาติน้อยกว่าที่ควรจะเป็น เพราะฉะนั้นพลังเหล่านี้ผมคิดว่า น่าที่จะต้องเป็นอนาคตของชาติในต่อไป ผมไม่อยากให้อนาคตของเขาเสียไปนะครับ เรียนอยู่ทุกคน ศึกษาอยู่ทุกคน การปฏิเสธไม่ยอมรับกฎหมายมันไม่ได้ ถ้าท่านทำได้ คนอื่นก็ทำได้เหมือนกัน และคนอื่นเขาจะรู้สึกว่าอย่างไรนะครับ แม้กระทั่งนักโทษ หรือที่กำลังอยู่ในกระบวนการยุติธรรมทั้งหมด เขาก็บอกเขาไม่ผิด ไม่ยอมรับกฎหมายทั้งสิ้น ถ้าอย่างนี้มันไม่มีกฎหมายแล้ว อันนั้นคือประเทศ หรือรัฐที่มัน Fail State มันล้มเหลวทั้งหมดนะครับ อันนี้อยากจะฝากด้วยทุกๆ กลุ่ม ไม่ว่าจะกลุ่มนักศึกษาเอง หรือนักวิชาการที่อาจจะมองในแง่มุมของประชาธิปไตย และมองว่าวันนี้ประเทศไทยมีปัญหา เพราะคำว่า ประชาธิปไตย
จริงๆ ไม่ใช่หรอกนะครับ ไม่ใช่ส่วนประกอบเดียวเท่านั้น หลายส่วนประกอบด้วยกัน เราพยายามที่จะลดเหล่านั้น และผมยอมรับในส่วนที่ท่านว่า ผมรับเอง ผมรับผิดชอบผู้เดียวอยู่แล้ว แต่ในส่วนของปัญหาทุกคนต้องช่วยผมรับผิดชอบ เพราะฉะนั้นอยากให้ใช้พลังบริสุทธิ์นี้มาให้เกิดประโยชน์ในอนาคตข้างหน้านะ ครับ จะได้ไม่เกิดความขัดแย้งขึ้นอีก
เพราะฉะนั้นในคดีที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ถ้าหากว่ายอมรับกัน พูดจากันรู้เรื่องทุกเรื่อง ร่วมมือกัน เราจะหาทางที่จะดูแล แต่อย่าให้มันต้องทำให้กฎหมายมันเสียหายไปมากกว่านี้เลย สำหรับปัจจุบันนั้น ทั้งปัญหาสถานการณ์โลกต่างๆ นั้นมีมากมายนะครับ เราต้องร่วมกันปรับตัว สร้างความเข้มแข็ง สร้างประเทศเราให้เข้มแข็งเสียก่อน ในการที่จะไปพึ่งพาอาศัยอะไรเขาคนอื่น เอามาตรฐานของคนอื่นมาอะไรมา เราพร้อมหรือยัง ถ้าเรายังไม่พร้อม มาตรการต่างๆ ที่เขากำหนดมาแล้ว เราก็ปฏิบัติไม่ได้ เมื่อปฏิบัติไม่ได้เราก็ต้องถูกมาตรการกีดกั้น มาตรการทางการค้า หรือการสัมพันธไมตรีทางด้านต่างๆ แล้วกันทุกเรื่อง เพราะว่าอะไร เพราะเราไม่พร้อมไง ถ้าเราพร้อมเมื่อไรมันก็ทำตามกรอบเขาได้หมด แล้วมันจะมีปัญหาอะไร วันนี้เรากำลังทำอย่างนั้นอยู่นะครับ อย่ามองประเด็นเดียวว่า เรายังไม่เลือกตั้งมันเลยถึงมีปัญหา มันไม่ใช่หรอกครับ มันเป็นส่วนเดียวเท่านั้นเอง วันนี้โลกเขาอยู่ด้วยการค้า การพบปะ ท่องเที่ยว วัฒนธรรม สังคม จิตวิทยา เยอะแยะไปหมด ทุกอย่างประสานกันหมด แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของผม ผมรับผิดชอบ หากเรายังขัดแย้งกันทะเลาะกัน และเร่งเรื่องนี้เรื่องโน้นจนมากเกินไป ทั้งระบบที่เราพยายามจะสร้างมันขึ้นมาเสียหายหมดเลย ก็ล้นเหมือนเก่า แล้วเราจะได้ประชาธิปไตยแบบไหนกลับมาละ เราจะได้เสรีภาพที่แท้จริงให้ประชาชนทุกหมู่ทุกเหล่าให้มีความเท่าเทียมกัน ไหม ไม่มีความแสวงหาผลประโยชน์อีกไหม เรายังไม่รีบไม่คำนึกตรงนั้นกันเลยหรือไร คนส่วนใหญ่คิดว่าเขาเลือกถูกแล้ว ถึงอยู่ได้ ทำไมผมอยากให้เข้าใจกันให้มากขึ้น ใครที่ยังโต้แย้งยังเป็นปัญหา เราเอาปัญหาทั้งหมดมาสร้างความขัดแย้งต่อไปอีก ที่ทุกคนคิดอยากปรองดองมันไปกันไม่ได้หมดหรอกครับ มันต้องตามลำดับของมันไป ตามเหตุการณ์ไป มันต้องคลี่คลายด้วยกฎหมายด้วยขบวนการ รัฐศาสตร์ นิติศาสตร์ เยอะแยะหมด ขอให้ทุกคนได้เดินตามโรดแมปเถอะครับ รัฐธรรมนูญชั่วคราวก็กำลังแก้ไขตามที่ทุกคนต้องการไม่ได้ร่างเพื่อให้ผมอยู่ ต่อไปนานๆไม่ใช่ ผมที่อยู่ได้เพราะรัฐธรรมนูญชั่วคราวทั้งสิ้น ขอให้เดินตามนั้น ส่วนที่พูดจาให้เสียหายมันจะทำให้เกิดความไม่เชื่อมั่นกับสถานการณ์ใน ประเทศไทยอย่างที่ผมกราบเรียนไปแล้วว่าวันนี้สถานการณ์บ้านเมืองของเรามี ปัญหา เราได้อธิบาย ชี้แจง ในประชาคมโลกไปแล้ว ส่วนใหญ่เขาเข้าใจ เขาก็รอเมื่อไหร่เราจะเลือกตั้ง ผมก็บอกว่า การเลือกตั้งเราจะทำเมื่อพร้อมเมื่อสถานการณ์เป็นไปตามโรดแมปมีรัฐธรรมนูญ แล้ว มีประชามติแล้ว มันก็เลือกตั้งได้อยู่ดี วันและเวลามันขึ้นอยู่กับผลการปฏิบัติงานทุกหน่วยงานให้มันเกิดผลสัมฤทธิ์ สปช. สนช. ครม.ก็แก้ปัญหาไป สปช.ก็ติดตามให้ในส่วนของสปช. เมื่อมีรัฐบาลที่ท่านต้องการก็ให้เขามาทำต่อ ผมก็เดินหน้าอย่างนี้ อย่าเพิ่มมีปัญหามากนักเลย ถ้ามันปกติแล้วผมคงไม่ต้องมายืน พูดหลายครั้งแล้ว เพราะฉะนั้นความขัดแย้งเกิดขึ้นมาเป็นเวลานานกว่าสิบปีแล้ว ก็คงไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก ทุกคนทราบดีว่ามันเกิดขึ้นจากอะไรบ้าง มันก็เกิดจากระบอบประชาธิปไตยที่ไม่สมบูรณ์ของเราด้วย เป็นส่วนหนึ่ง การสร้างการรับรู้ที่อาจจะผิดบ้าง ถูกบ้าง เอาบางประเด็นที่เกิดประโยชน์กับอีกฝ่ายหนึ่งมาสอน มาศึกษา ผมว่าต้องมองทั้งสองด้านนะ ว่าประเทศไทยมีความเป็นมาอย่างไร มีพื้นฐานอย่างไร ความคิดความอ่านมันเป็นอย่างที่ทั้งโลกเขาเป็นไหม บางทีมันก็ไม่เหมือนเขานะ ผมก็ได้เรียนกับองค์กรระหว่างประเทศด้วยว่า ในส่วนของอาเซียน ในส่วนของแอฟริกา ในส่วนของหลายพื้นที่ในโลกมันมีความแตกต่าง ฉะนั้นในการที่จะตัดสินใจในการแก้ปัญหา ผมคิดว่าแนวทางของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ดีที่สุด คือการเข้าใจ เข้าถึงและพัฒนา และดำรงชีวิตอยู่ด้วยความพอเพียง เหล่านี้เป็นหลักการที่หลายประเทศในโลกสนใจ
ขณะนี้ได้ติดต่อมาให้ผมได้จัดชุดไปอธิบายเป็นตัวอย่าง เราทำมาตลอดนะ และเขาก็ชื่นชมพระอัจฉริยภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และทุกพระองค์ก็ทำตามแนวทางของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ และทุกพระองค์ วันนี้พระองค์ท่านทรงไม่แข็งแรง องค์อื่นๆ ก็ทำตาม วันนี้ก็พระชนมายุขึ้นทุกพระองค์ เป็นหน้าที่ของพวกเราทุกคน ลูกท่านหลานไทยต้องช่วยกันทำ พระองค์ท่านจะได้มีความสุข ทรงเริ่มให้แล้วนะ ลูกหลานไทยทั้งหมดก็ทำต่อไป โดยที่ท่านไม่ได้มุ่งหวังว่าจะต้องได้อะไรกลับมาเลย เพราะแผ่นดินนี้เป็นแผ่นดินของพวกเราทั้งสิ้น ทุกอย่างขอให้ไปเป็นไปตามกระบวนยุติธรรม ถ้าอะไรที่พอพูดคุยกันได้ เราก็พร้อมที่จะหาทางให้อภัยกัน อย่าทำต่อกันไปเลย เดี๋ยวมันขยายต่อไปเรื่อยๆ ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
การทำงานทุกอย่างวันนี้มันต้องลดอัตตาตัวเองลงบ้าง มันอาจจมีทั้งถูก ทั้งผิด ถ้าผิดก็ไปกระบวนการยุติธรรม ถ้าถูกก็ .. มันถูกมาก ถูกน้อย หรือความคิดตรงกับเราบ้าง ไม่ตรงบ้าง ลดอัตตาแต่ละคนลงไปมันถึงจะคุยกันได้ ถึงจะทำงานร่วมกันได้ เอาจุดมุ่งหมาย เอาวัตถุประสงค์เป็นตัวกำหนดว่าประเทศชาติต้องการอะไร วันนี้ต้องการความสงบเรียบร้อย ต้องการเตรียมแนวทางในการปฏิรูป หรือเรื่องต่างๆ ที่มีความสำคัญเป็นปัญหามานานจะแก้กันยังไง ถ้าทุกคนยังยืนหยัดในหลักการของตัวเองอยู่ มันไปไม่ได้เลย แล้วแต่ละฝ่ายก็มีประชาชนหนุนหลังกันแต่ละพวกแต่ละฝ่าย แล้วมันจะไปยังไงล่ะแบบนี้ ผมว่าไอ้ช่วงนั้นเอาไปตอนที่มีประชาธิปไตยโดยสมบูรณ์ดีกว่ามั้ง ที่มีรัฐบาลปกติมาเลือกตั้ง ส.ส. ส.ว. อะไรก็ว่ามาเถอะ ผมไม่เคยปฏิเสธนะตรงนั้น วันนี้ขออย่างนี้ไปก่อน ฉะนั้นอย่าให้เราต้องเสียชื่อในประชาคมโลกต่อไปเลย เรื่องที่เสียชื่อเพราะผม ผมรับผิดชอบแต่ผู้เดียว ฉะนั้นอย่าไปวัดกันด้วยการเลือกตั้งเร็วๆ โดยที่ยังไม่พร้อม ก็ตามโรดแมปนั่นล่ะ ไม่ได้ช้าหรือว่าเร็วไปกว่านั้นเลย ถ้าทุกอย่างไม่แก้ไข .. แล้วท่านบอกว่าประชาธิปไตยไทยนั้นได้ผ่านวันเวลาที่ยากลำบากมา 83 ปีแล้ว มีการสูญเสียชีวิตและเลือดเนื้อมามากแล้ว แล้วท่านจะสูญเสียอีกเท่าไหร่ล่ะครับ ท่านจะต้องเสียไปอีกกี่ครั้ง ต้องให้ตาย เจ็บ กี่ครั้ง ประชาชน นักศึกษา นิสิต ผู้บริสุทธิ์ และผู้นำต่างๆ เหล่านั้น ก็กล่าวแต่เพียงว่า การเปลี่ยนแปลงต้องมีการสูญเสีย ผมถามว่าแล้วใครสูญเสีย ประชาชนทั้งนั้นล่ะครับ เพราะฉะนั้นท่านต้องเลือกผู้นำที่ดี ที่มีคุณธรรม มีจริยธรรม แล้วก็อยู่ในองค์กร สร้างองค์กรที่มีธรรมาภิบาลให้ได้ อยากให้ทุกคนหาทางออกกับเจ้าหน้าที่ให้ได้ แล้วก็กลับมาเรียนหนังสือซะ พ่อแม่จะได้ไม่เสียใจ หลายคนก็อยู่ชั้นปลายๆ แล้ว ชั้นปีท้ายๆ ก็มี จะได้จบมาแล้วหางานหาการทำ แล้วก็ไปเดินหน้าขับเคลื่อนประชาธิปไตยให้มันสมบูรณ์ในอนาคตไม่ดีกว่าเหรอ ที่จะต้องไปถูกจำคุก ถูกตัดสินอะไรต่างๆ มันเสียประวัติด้วย เสียอนาคตด้วย แล้วท่านได้อะไรขึ้นมาบ้างล่ะ ประชาธิปไตยวันนี้มันก็ยังไปไม่ถึงตรงนั้น มันยังเข้าไปสู่การเลือกตั้งไม่ได้ สิ่งสำคัญก็คือผมให้ความสำคัญกับการศึกษามากที่สุดเลยนะ เป็นการพัฒนา ทรัพยากรมนุษย์ ทั้งเพื่อวันนี้และเพื่อวันหน้าด้วย วันนี้อีกหลายอย่างต้องพัฒนาให้ได้ การเตรียมคนเข้าสู่การเป็นประชาคมอาเซียน การพัฒนานักวิจัย นักพัฒนา เรื่องของการใช้เทคโนโลยี ซึ่งวันนี้เราต้องปรับปรุงคุณภาพการศึกษาทุกระบบเลยนะ ทุกระบบตั้งแต่เด็กจนโต ทั้งวิชาชีพ ทั้งวิชาการ ทั้งในเรื่องของสถาบันการศึกษา ทั้งภาครัฐ ภาคเอกชนต้องร่วมมือกัน ทำอย่างไรเราจะร่วมมือกันได้ ในเรื่องของประชาธิปไตยนั้น เราใช้มาตรา 44 อยู่ในขณะนี้มีส่วนประกอบด้วยนะครับ เพื่อจะทำให้มันเดินไปสู่ประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ วันนี้เราใช้เท่าที่จำเป็นนะครับ แก้ไขสิ่งติดขัด ไม่ใช่เอาไปให้ผมใช้ทุกอย่าง มันใช้ไม่ได้หรอกครับ จะไปสั่งถูกเป็นผิด ผิดเป็นถูก อะไรเหล่านี้มันไม่ได้ วันนี้จะไปแก้ปัญหาที่มันซับซ้อนกับกฎหมายเดิมมากมันก็ไม่ได้ ต้องการให้มีการบูรณาการ เหมือนกับที่เราจะต้องทำอย่างไรให้อำนาจทั้ง 3 คือ บริหาร ตุลาการ และนิติบัญญัติ ได้ทำงานไปพร้อมๆ กัน ผมจะทำแค่นั้นแหละ ไม่อย่างนั้นต่างคนต่างก็ทำกันไป บริหารก็บริหารไป กฎหมายก็ออกกฎหมายไป แล้วมันไม่ต่อเนื่องเชื่อมโยง วันนี้ผมต้องการทำให้มันเกิดความเชื่อมโยง มันถึงต้องมีมาตรา 44 ไว้ เพื่อทำให้แต่ละหน่วยราชการนั้น ได้เอากฎหมายทุกอันที่มีอยู่แล้วมาบูรณาการร่วมกัน ในการทำงานให้เกิดประโยชน์สูงสุด และกฎหมายที่ไม่ทันสมัยเขาก็ไปแก้ใน สปช. เมื่อออกมาแล้วมาตรา 44 ก็ลบทิ้งไป ยกเลิกไป ก็ใช้กฎหมายใหม่ แค่นั้นเอง วันนั้นจะมาถึงในไม่ช้านักหรอกครับ
เพราะฉะนั้นควรจะช่วยกัน ในด้านสังคมจิตวิทยา การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ เป็นบ่อเกิดของประเทศ และจะนำพาประเทศชาติไปวันข้างหน้า เพราะฉะนั้นผมอยากให้บุคลากรทางการศึกษาทั้งหมด ไม่ใช่เฉพาะกระทรวงศึกษาฯ ด้วย ทุกกระทรวง ทบวง กรม ต้องมีการปรับปรุงพัฒนาข้าราชการ พัฒนาในส่วนของผู้ที่มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมดในทุกงานที่เรียกว่า Stakeholder ต้องเข้าใจว่า เราจะพัฒนาทรัพยากรอย่างไร แต่ถ้าพัฒนาทั้งหมดมันพร้อมกันไม่ได้ มันต้องเป็นเรื่องๆ เป็นช่วงๆ เป็นในแต่ละช่วงวัย หรือในแต่ละกิจกรรมให้มันไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไปเหมือนปลูกพืชนั่นแหละ ปลูกพืชก็ต้องมี Demand Supply อันนั้นเหมือนกัน รับความต้องการของตลาดมา ความต้องการของประเทศมา ความต้องการในเรื่องของการลงทุนต่างประเทศ การเป็นเออีซี เอาตรงนี้มา และเรากำหนดปลายทางไว้ที่ว่า ในช่วง 1 ปี 2 ปี 3 ปี เราจะผลิตคนเหล่านี้ได้เท่าไหร่เพื่อไปรองรับในอนาคต ส่วนใหญ่เราไม่ค่อยประเมินในต่างประเทศทำไปมีโครงการใช้งานใช้เงินไปก็จบ แล้วก็เริ่มใหม่ โดยที่ไม่มีกาปรระเมินผลอย่างเป็นรูปธรรม มีแต่ไม่เป็นรูปธรรม มันใช้ประโยชน์ไม่ได้ ได้แต่ทำ ได้แต่ได้ทำ แต่มันเกิดมาเท่าไหร่ ทุกหน่วยงานต้องทำให้ผมนะ ต่อไปผมจะกวดขันเรื่องนี้นะครับ เราต้องร่วมกันสร้างแนวความคิดในการสร้างความร่วมมือที่สร้างสรร โดยใช้พลังของทุกพวกทุกฝ่าย อย่าไปมุ่งหวังทางการเมืองอย่างเดียว การเมืองคือการที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามา สร้างความมั่นใจให้ประชาชน คัดเลือกเข้ามาดูแลประชาชนทุกพวกทุกฝ่ายให้เกิดความเป็นธรรมเท่าเทียม มีแค่นั้น ถ้าเราเตรียมการเพียงเท่านี้ ก็ไปถึงวันนั้นไม่ได้ วันนี้เราเตรียมการเมืองให้พร้อมและท่านก็เข้ามากันหมดและ ผมก็ถอยหลังไปอยู่แล้ว แต่เราเตรียมให้ท่าน ท่านอย่ามาขัดแย้งขัดขวางเลย พวกการเมืองต่างๆแล้วแต่ ผมฟังบางทีก็ไม่ค่อยพอใจแนวความคิดของท่านวันนี้ผมเปิดเวทีให้แล้ว รายการเดินหน้าปฏิรูปก็มีทั้ง 2 ส่วนมา เป็นในส่วนของสปช.ส่วนของนักวิชาการ พิธีกร ก็พูดกันมาแต่เรื่องไป วันนี้เศรษฐกิจ วันหน้าการศึกษา เรื่องน้ำ เรื่องรถไฟก็ว่ากันไป ฟังสิว่าเออรัฐบาลทำอะไรอยู่ตอนนี้และฟังนักการเมืองเก่าๆ ที่เขาทำ ทำอย่างไร คิดตรงกันหรือไม่ เพราะวันหน้าเขาก็ต้องเข้ามาอีกอยู่ดี เพราะฉะนั้นประชาชนต้องเป็นผู้ตัดสินว่าเออ ความคิดใครมันถูก ไม่งั้นก็เถียงกันอยู่อย่างนี้ก็ล่า ฆ่าฟันไม่จบสักที เพราะฉะนั้นต้องหาขบวนการเพื่อให้ท่านมีเวธีในการแสดงความคิดเห็น ผมไม่โกรธหรอกครับ ถ้าท่านจะตำหนิติเตียนไรผม แต่ท่านต้องมีเหตุผลมาสู้มายืนยัน ว่ายุติธรรม ถ้าบอกว่าด้วยเหตุด้วยผลอย่างไร ต้องลงทุนต้องเดินหน้า จะต้องอะไรที่ทำให้ประเทศเสียหายผมว่ามันไม่ถูกหรอก ตอนนั้นถ้าทำอย่างนี้ต้องแก้ไขอย่างไรงบประมาณอย่างไร งั้นตอนการควบคุมจะพูดจะดูแลอย่างไรจะพูดจะดุแลอย่างเดียวลอยๆ มันพูดได้หมด แต่ทำไม่ได้หรอก ถ้าทำอย่างผมทำ ทำไม่ได้อย่างที่ท่านพูด เอาละ ก็พูดกันต่อไปละกัน
ในวันนี้โลกเปลี่ยนแปลงผมเป็นห่วงเรื่องอินเทอร์เน็ต โซเชียลมีเดีย วันนี้กระจายข่าวสารรวดเร็ว วันนี้เราต้องหามาตรการ คือ การปลูกจิตสำนึก สำคัญที่สุด การเฝ้าระวัง และสงสารเด็กๆ นะ ถ้าเราปลูกฝังเด็กๆ ของเราให้อยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ต่อไป เด็กเราก็จะก้าวร้าว และเราก็จะเป็นเด็กที่ไม่น่ารัก วันหน้าก็จะรวมกันไม่ได้ มันก็จะแปลกแยกไปอย่างนี้เรื่อยๆ เพราะมันแบ่งพวกหมด โซเชียลมีเดียก็แบ่งซ้ายแบ่งขวา ตรงกลางบ้างอะไรบ้าง ผมอยากให้ทุกคนร่วมกันระดม ใครจะคิดอย่างไรก็ได้ คิดซ้ายก็ได้คิดขวาก็ได้ แต่รวมกันได้ไหมตอนนี้ แล้ววันหน้าก็ไปหาช่องทางผ่านรัฐบาล ผ่านฝ่ายค้าน ไปให้เขาทำให้ นั่นคือการเป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ ท่านใช้สิทธิของท่านตามรัฐธรรมนูญได้ทุกคน
ในการรวมกลุ่มเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนนั้ นประเทศไทยยังขาดอีกหลายอย่าง แรงงานมีฝีมือ ซึ่งตอนนี้แรงงานระดับล่างที่ใช้แรงอย่างเดียวก็ขาด แรงงานประมงก็ขาด พอบอกว่า แรงงานข้างล่างก็ไม่อยากทำ รายได้น้อย เหนื่อย เราก็เอาแรงงานต่างด้าวมาทำ วันนี้พอบอกให้ไปทดสอบฝีมือ ไปพัฒนาฝีมือ ไปทำงานไม่ไปอีก ไม่เอาอีก คือจะชอบสบาย และงานเบาๆ เงินสูงๆ มันมีที่ไหนเขาจะให้ทำ การประกอบการเศรษฐกิจต่างๆ เขาก็ลงทุนมาเยอะแยะ มหาศาล ก็ต้องพึ่งพาอาศัยกัน บังคับเขามาๆให้เขาขึ้นค่าแรง เขาก็หนีหมด อย่าคิดว่าเขาจะง้อเรามากนัก เราต้องกลับไปง้อเขามากกว่า ต้องมีการสร้างแรงจูงใจ สร้างสิทธิประโยชน์ต่างๆมากมาย แบบเดิมไม่ได้เลย ต้องแข่งขันกันทั้งโลก แต่ละประเทศก็มีการเคลื่อนย้ายการลงทุน ไม่ใช่เคลื่อนย้ายเพราะผม เขาเคลื่อนย้ายเพราะว่าต้นทุนมันสูง หลายๆอย่างมันไม่ได้รับสิทธิ สิทธิประโยชน์ที่ยกเว้นต่างๆ มันหายไป เพราะเราเป็นประเทศที่มีรายได้ปานกลาง เมื่อเขาไม่ได้ตรงนี้เขาก็ต้องไปหาประเทศอื่นลง แต่เท่าที่ดู เขาบอกว่าถ้าเราดูแลเขาดี เพื่อชดเชยในสิ่งทีเขาเสียไป เขาพร้อมจะอยู่ เขาอยากอยู่ประเทศไทยกันหมด เขาไม่อยากอยู่เพราะผมเลย แล้วจะถามว่าแล้วผมจะทำให้มันเป็นอย่างนี้ได้ถึงเมื่อไหร่ เขาอยากทราบอนาคต อนาคตคือนักการเมือง ท่านก็ไปบอกเขาสิ ให้เขามายืนยันกับผม วันหน้าเขาจะทำทุกอย่างให้เป็นอย่างนี้ 1 2 3 4 5 ให้ต่างชาติเขาเข้าใจเรา อย่าให้เป็นแบบเดิมอีก สิ่งที่ผมต้องการมีแค่นี้ ขอแค่นี้ได้หรือเปล่าไม่รู้นะ ฉะนั้นวันนี้ทั้งรัฐบาล กระทรวงศึกษาธิการ ก็ได้รณรงค์มากมาย ในเรื่องของการส่งเสริม ศึกษาสายอาชีพ อาชีวะ ให้มีงานทำ มีฝีมือ มีรายได้ก่อน ปริญญาเอาไว้ที่หลังก็ได้ ทำต่อเนื่องได้ไหม มีสิทธิพิเศษเข้ามาเรียนต่อได้ไหม แล้ววันนี้ต้องหาเงินก่อน เลี้ยงดูพ่อแม่ ตัวเองไม่เป็นภาระ ไม่งั้นมันก็มีเวลาว่าง ไม่มีงานทำ ก็ไปตีกันบ้าง อะไรกันบ้าง น่ากังวลใจนะครับเกี่ยวกับเรื่องนักเรียนตีกัน ก็ยังมีอยู่ ผมก็กำลังหามาตรการจะทำยังไงดี เด็กแว้นก็แล้ว มาตีกัน กลับไปกลับมาอยู่อย่างนี้ ไปโรงเรียนก็ไม่ปลอดภัย แล้วพ่อแม่เขาจะให้ไปเรียนเหรอ เราต้องการประโยชน์วิชาชีพ ต้องการวิศวะ ต้องการแรงงานมีฝีมือ แต่ไปเรียนโรงเรียนไม่ได้เพราะไม่ปลอดภัย ผมถามว่าแล้วจะทำยังไงล่ะ จะแก้ได้มั้ย ผมสั่งไปแล้วนะ เจ้าหน้าที่ตำรวจ กระทรวงศึกษาฯ อาชีวะพื้นฐาน อะไรต่างๆ เหล่านี้ต้องไปดูทั้งหมดนะ ที่รับผิดชอบโดยตรง ต้องไม่ให้เกิดขึ้นอีก หลายโรงเรียน ไปโรงเรียนไม่ปลอดภัย แล้วจะไปกันยังไง เพิ่มคนสมัครไปเรียนเยอะเป็นสองเท่ามั้ง ปีนี้ แต่ปรากฏว่าสองเท่าที่ว่านี้ยังกลัวว่าไปแล้วไม่อันตราย พ่อแม่ต้องโทรศัพท์เช็กถึงโรงเรียนหรือยัง เย็นกลับเมื่อไหร่ รอรับกันตรงไหน ดูแล้วมันยังกับสถานการณ์สงครามเลยนะ
ขอร้องน้องๆ นะ อาชีวะทั้งหมด เลิกได้แล้ว พี่ที่จบไปแล้วก็พอได้แล้วนะ ประวัติศาสตร์ของโรงเรียนเขามีไว้ให้ภูมิใจ ไอ้ที่เก่งกาจสามารถ รบรันฟันฝ่าต่อสู้กันน่ะ พอได้แล้ว ไม่ใช่สิ่งที่น่าภูมิใจเลยนะ ก็ขอให้เป็นเสาหลักทางด้านแรงงานที่สำคัญของประเทศ เพราะเป็นเครื่องจักร เครื่องมือ ประเทศไทยเราต้องการเป็นตลาดแรงงาน ตลาดลงทุน หรือเป็นฮับต่างๆ เยอะแยะไปหมด แล้วเราเตรียมคนของเราพร้อมหรือยังล่ะ เราเตรียมสถานการณ์ในประเทศให้มีประสิทธิภาพหรือยัง มันยังไม่ครบเลยนะ ผมอยากให้ทุกคนทำอย่างที่ผมคิด แล้วก็ช่วยผม ผมก็ทำได้ส่วนหนึ่งเท่านั้นแหล่ะ ที่เหลืออยู่ที่พวกเราร่วมมือกัน เสียสละกัน อดทนกัน อย่าเพิ่งมาเอาชนะคะคานกันเวลานี้เลย ไม่อย่างนั้นมันจะทำให้เกิดปัญหาหมด ฝากรุ่นพี่ๆ ด้วยนะ อาชีวะ เมื่อกี้พูดไปแล้ว ทำยังไงจะให้น้องๆ มาเรียนมากขึ้น ท่านก็จะได้มีรุ่นน้องของท่านเยอะๆ รุ่นน้องดีๆ แล้วก็มีชื่อเสียง สร้างประเทศชาติ ไม่ใช่มีชื่อเสียงในทางว่าโรงเรียนนี้ตีกันมาตลอด ไม่ค่อยมีคนอยากเรียน น่าอายนะ ผมว่าน่าอายมากกว่า พี่ๆ น่ะสำคัญที่สุด กลับมาดูแลน้อง ให้รักกัน สร้างเครือข่ายให้ได้ ทั้งในส่วนของราชภัฏ ราชมงคล ให้ไปรวมเป็นเครือข่ายกับ ปวช. ปวส. ช่างกล ให้ได้นะ ว่าใครจะอยู่กับใคร แล้วดูแลกัน พี่กัน น้องกัน วันหน้าก็ต้องต่อเชื่อมโยงไปเรียนต่อกันให้ได้ ถ้าจัดกลุ่มไว้อย่างนี้นะ ผมเชื่อว่ามันจะทำสำเร็จ มันต้องทำงานโครงสร้างให้ได้ ว่าจะสร้างความเชื่อมโยง พูดอย่างเดียวมันทำไม่ได้หรอกครับ ให้มันชัดเจนขึ้น ว่ามหาวิทยาลัยเอกชนจะดูแลน้องๆ ที่ไหนได้บ้าง ทางด้านราชภัฏอาจจะดูแลในเรื่องของเตรียมคนให้เข้าไปสู่ตลาดแรงงาน ในเรื่องของการบริการ การท่องเที่ยว มัคคุเทศก์ ภาษาอังกฤษ ภาษาจีนอะไรก็แล้วแต่ อยากให้มหาวิทยาลัยราชภัฏมุ่งเน้นผลิตคนเหล่านี้ออกมา มันมีงานทำด้วยทันที ถ้าไปผลิตเป็นสาขาวิชาอื่นที่เป็นนักวิชาการอะไรต่างๆ มันก็ไม่มีงานทำ ขณะเดียวกัน มหาวิทยาลัยของรัฐก็ผลิตเยอะแยะไปหมด
เพราะฉะนั้นต้องไปแยกแบ่งกันดู ลองเริ่มทำกันได้ไหม ท่านคงรายได้ไม่ตกไปหรอก เพราะรัฐบาลส่งเสริมเรื่องวิชาชีพ และการลงทุนอะไรต่างๆ มันก็มากมายขึ้น ทำไมท่านไม่ให้สอดคล้องกับรัฐบาล ในส่วนของราชมงคลไปดูเกี่ยวกับเรื่องสายที่เป็นแรงงานฝีมือ เช่น ช่างไฟฟ้า ช่างอ๊อก ช่างวิทยุ ช่างซ่อมอะไรก็แล้วแต่นะครับ และในเรื่องของที่จะไปเป็นระดับหัวหน้างานในโรงงานอุตสาหกรรม มีรายได้สูงขึ้น แต่ท่านก็ต้องพูดภาษาอังกฤษให้ได้ เขาใช้ภาษาอังกฤษ เขาใช้ภาษาจีน ท่านก็พูดภาษาจีน ท่านถึงจะเป็นหัวหน้าเขาได้ เขาสั่งเราไม่รู้เรื่อง พูดไม่รู้เรื่องต้องมีคนแปลมีล่าม ไปกันใหญ่ เราคนไทยเขาชอบ คนไทยเขาเรียกอะไร มีประสิทธิภาพแต่ภาษาไม่ค่อยได้ เขาเลยลำบากในการที่จะยกขึ้นในระดับหัวหน้างาน ท่านฟังผมแล้วท่านก็เอาไปคิดเอง ทั้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ทั้งตัวนักศึกษาเอง ทั้งตัวนักเรียนเอง ทั้งตัวเด็กๆ ที่จะโตมา ถ้าฟังผมและคิดตามไป ท่านจะรู้อนาคตท่านจะทำอย่างไรนะครับ
ด้านเศรษฐกิจ ความสามารถในการแข่งขันบ้านเรานั้น มีโอกาสสูงนะครับ แต่เราต้องสร้างความเข้มแข็งให้ได้ก่อน โอกาสที่เราน้อยลง การส่งออกน้อยลง เพราะผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ เราก็ไม่ค่อยมี นวัตกรรมต่างๆ เราน้อย แรงงานก็สูง ค่าแรงค่าต้นทุนก็สูง สิทธิจีเอสพีมันก็ไม่ได้ ยังโชคดีนะครับ ที่สหรัฐอเมริกามีการผ่อนผันสิทธิจีเอสพีให้เราย้อนหลังด้วย ประมาณ 600 กว่าล้านดอลลาร์ เป็นที่น่ายินดี มิตรประเทศเขาก็ดีกับเรา ย้อนหลังให้เราด้วย เขาต่อให้ประมาณ 4 ปีกว่าๆ เดี๋ยวฟังรายละเอียดกับกระทรวงพาณิชย์แล้วกันในเรื่องนี้ จากประเทศสหรัฐอเมริกานะครับ
เพราะฉะนั้นถ้าเรามีปัญหามากๆ ความเข้มแข็งไม่เกิด การลงทุนโครงการพื้นฐานก็ทำไม่ได้ การลดความเหลื่อมล้ำ ลดความเป็นธรรม ทำไม่ได้หมดเลย เสร็จแล้วการลงทุนต่างประเทศก็ไม่มา เขามาเพราะว่า เขาจะไปลงที่ไหนมีอยู่ 2-3 อย่าง 1.สิทธิประโยชน์ แรงจูงใจ 2.ความสงบเรียบร้อยของบ้านเมือง และความเชื่อมั่นไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกันและกัน 3.ความเป็นอยู่ในประเทศนั้น คนงานของเขา ผู้คนของเขามีความสุข ประเทศไทยนี่มี 2 อย่าง 3 อย่าง เกือบครบแล้วล่ะ เสียอย่างเดียว ความไม่มีเสถียรภาพ วันนี้เขาบอกว่าดีแล้ว อยากให้เป็นอย่างนี้ เขาพร้อมที่จะลงทุน ถึงแม้ว่าเขาจะเสียสิทธิประโยชน์อะไรไปบ้าง เขาก็ยอมนะ แล้วเราจะมาตีกันอยู่ทำไม ผมไม่เข้าใจนะ ตีโน่น ตีนี่ เราไม่ทำนี่ ทำโน่นผมว่าไม่ใช่ เหมือนกับเราเอาสิ่งที่ไม่เป็นข้อเท็จจริงไปทำให้เขามาเกลียดเรา แล้วท่านจะเอาอะไรล่ะ ประเทศไทยจะได้อะไรจากการกระทำของท่าน มีแต่เสียหาย เพราะฉะนั้นท่านช่วยรัฐบาลนะครับ ช่วยการทำงานของรัฐ ให้สร้างความเข้มแข็งให้ได้ จะต้องมีการวางแผน มีการบูรณาการ ทำงานให้เป็นระบบนะ วันนี้ที่ผ่านมา ผมบอกแล้วมันแยกกันไม่ได้ วันนี้ก็จะให้เป็นระบบไง ยังไม่ค่อยจะได้เลย เพราะว่าเคยชินกับวิธีการทำงานแบบเดิมมากมาย วันนี้เราก็เข้ามาหยุดสถานการณ์ต่าง ๆ ให้แล้ว หยุดปัญหา แล้วก็เอาปัญหามาแก้ท่านก็ต้องเอามาคลี่ดูว่าเกี่ยวข้องกับใครยังไง แต่ละกระทรวงทบวงกรม งานเดียวกัน จะแก้ยังไง งบประมาณจะเอามาจากไหน ถ้าทุกคนใช้งบประมาณตัวเอง เท่าไรก็ไม่พอ เดี๋ยวก็ของบกลาง งบกลาง งบกลางจะเอามาจากไหนล่ะครับ รายได้ยังไม่มาสักบาทให้ผมเลย เก็บอะไรก็ไม่ได้ ภาษีก็ไม่ได้ การค้าส่งออกก็เก็บภาษีไม่ได้ ทุกอย่างมันแย่ไปหมด แล้วนี่จะโทษว่าใครผิดใครถูก ไม่ได้หรอก อย่าไปโทษว่าใครผิด ใครถูก ต้องคิดว่าเราจะทำยังไงต่อไปดีกว่า ไม่ใช่ผมอยากจะสืบทอดอำนาจ ไม่ต้องการเลย ต้องการให้ประเทศไทยนี่มีที่ยืนอยู่ในโลกใบนี้เท่านั้นเอง ที่ผมมายืนอยู่ตรงนี้ คนอื่นเขาทำได้ เหมือนผมทำนั่นแหละ ถ้าตั้งใจจริงนะ ก็ขอให้ทุกคนตั้งใจจริงแล้วกัน วันนี้เราจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนวิธีการปฏิบัติให้เร็วขึ้น ในเรื่องของการกดดันจากต่างประเทศก็เบาบางลงไป เว้นแต่ว่า เราเอง คนของเราเอง อดีตนักการเมืองนี่ไปทำให้เขามากดดันเรา อันนี้ ผมก็อยากจะถามท่านเห็นประเทศไทยอยู่ตรงไหนหรือ ท่านจะเอาชนะคะคานผมโดยประเทศเสียหาย แล้วถ้าท่านได้กลับมาเป็นรัฐบาล แล้วท่านจะปกครอง บริหารใคร ประเทศล้มเหลวไปแล้ว มันเฟลไปแล้ว ไม่มีใครเหลือให้ท่านบริหารอีกแล้ว คิดตรงนี้กับผมด้วย เพราะงั้นวันนี้หลายประเทศสนใจนะครับ เราก็พยายามทะอย่างระมัดระวังไม่ให้เกิดปัญหาในอนาคต อย่างเช่นที่ผ่านมานะครับ มันจะเป็นผลกระทบระยะยาว เรื่องงบประมาณการใช้จ่าย การทุจริต ความโปร่งใสต่างๆ การพัฒนาประเทศอะไรต่างๆ อะไรที่มันผิดก็ต้องหยุดไว้ก่อน สอบสวน ดำเนินคดี เรียบร้อยแล้วก็เดินหน้าต่อไปให้ทันเวลา แล้วข้อสำคัญ ทุกอย่างนี่จะได้ไม่ขัดต่อข้อกฎหมายระหว่างประเทศด้วยนะครับ เช่น เรื่องของประมง วันนี้มีปัญหาเรื่อง ICAO บ้าง เรื่องประมง เรื่อง IUU เรื่องค้ามนุษย์ TIP Report เยอะแยะไปหมด นั่นแหละคือปัญหาที่มาจากองค์กรระหว่างประเทศนะ กฎหมายระหว่างประเทศ เราก็ต้องแก้ทุกอัน วันนี้ก็มีปัญหาเรื่องประมง ผมก็ไม่อยากให้พี่น้องประมงเดือดร้อน ใครจะอยากให้ท่านเดือดร้อน แต่ท่านก็ต้องนึกถึงว่า ทีเขาทำถูกอีกเยอะแยะไปหมด เขาเดือดร้อน เขาต้องเดือดร้อนกับท่านด้วย เพราะเขาทำถูกต้อง วันนี้ส่วนหนึ่งไม่ถูกต้องแต่บอกว่า ไม่มีรายได้ และจะให้ผมทำอย่างไร ในเมื่อกติกามันมีอยู่แล้ว ขนาดเรือก็ต้องมีติดอะไรบ้าง อุปกรณ์ในการหาปลา ตั้งแต่ปี 2530 40 กว่าๆ ท่านทำอะไรกันอยู่ แสดงว่าท่านไม่ได้ดูเลยว่า กติกาเขาว่าอย่างไร กฎหมายเขาว่าอย่างไร และท่านก็ทำของท่านไป และท้ายสุดก็เดือดร้อน เดือดร้อนใคร เดือดร้อนแรงงาน เดือดร้อนการบริโภค การตลาด การพาณิชย์หมด วุ่นวายหมด
วันนี้ต้องจำเป็นนะครับ บังคับใช้กฎหมายให้ถูกต้อง เพราะว่าอยู่ในห้วงเวลาที่องค์กรระหว่างประเทศจะต้องมาตรวจสอบ ในอีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว ถ้าทำไม่เสร็จมันไม่ได้หรอก ผ่อนผันไปก็ลำบาก วิธีการอันหนึ่งที่ผมเสนอตอนนี้คือ ทำอย่างไรสมาคมประมง หรือว่าอะไรที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ท่านมีสมาคมของท่านอยู่แล้ว แต่ท่านรวมกันไม่ได้ซักที และท่านเป็นสมาคมที่ไม่ได้ดูแลลูกน้องท่านเอง ท่านต้องเอากฎหมาย เอารัฐบาล เอาอะไรต่างๆ มาเชื่อมต่อให้ถึงสมาชิกท่านสิครับ วันนี้สมาชิกท่านมีปัญหา ท่านจะรวมกันช่วยเหลือกันได้ไหมล่ะ ในเมื่อมันมีเรือจำนวนหนึ่งที่มันวิ่งออกทะเลได้ ส่วนหนึ่งวิ่งไม่ได้ ส่วนวิ่งไม่ได้บอกขาดแคลนแรงงาน ก็ไม่เอาแรงงานให้มาผสมกันได้ไหม ให้แบ่งสัดส่วนให้คนที่ไม่มีอาชีพตอนนี้ไปทำได้ไหม ตรงนั้นก็ลดลงหน่อย เหมือนต่างประเทศเขาก็ทำ ลดไปได้ โดยที่ไม่ต้องลดแรงงาน ไปเอามาคิด ถ้าทุกคนจะเอาหมดทุกอย่างมันไม่ได้หรอกครับ อย่างไรก็ทำไม่ได้ ดีกว่าที่จะให้ลูกเรือไม่มีงานทำเลยไม่ได้ คนหนึ่งขาด คนหนึ่งเกิน
สมาคมไปจัดการ ไม่ใช่เรียกร้องอย่างเดียว วันหน้าสมาคมไม่มีประโยชน์ ไม่ต้องตั้งหรอกถ้าอย่างนั้น ตั้งเพื่อเรียกร้องรัฐอย่างเดียวไม่ได้ ทุกสมาคมเลยนะ วันนี้สมาคมที่เกี่ยวข้องคนที่มีรายได้น้อยมีปัญหาหมด วันนี้ผมสั่งตรงนี้แล้วกันว่า ทุกคนต้องทำหน้าที่ของท่าน สมาคมประมง สมาคมสินค้าการส่งออก สมาคมอุตสาหกรรม สมาคมท่องเที่ยว เหล่านี้ไม่ใช่เป็นตัวแทนเพื่อมาสู้รัฐอย่างเดียว ท่านต้องจัดระเบียบของท่านให้ได้ สมาคมสื่อด้วย ไม่อย่างนั้นผมก็ต้องไปบังคับใช้กฎหมายโดยตรงกับเขา มันก็เดือดร้อนอีก ท่านต้องดูแลเขาให้ได้ ถ้ามีปัญหาอะไรมาบอก เราจะได้แก้ให้ เป็นเรื่องๆ ราวๆ ไม่ใช่เหมา ทุกคนเอาประโยชน์ แต่พอให้รับผิดชอบไม่รับซักอัน ไม่ได้ วันนี้ไม่ได้ วันหน้าท่านก็ไปเรียกประชาธิปไตยรัฐบาลของท่านก็แล้วกัน
เพราะฉะนั้นอย่าให้มันวุ่นวายไปกว่านี้ ประมงผมเป็นห่วง เดี๋ยวจะดูแลกันต่อไป ว่าจะทำอย่างไรกันดี เพราะฉะนั้นวันนี้ผมขออนุญาตสั่งไปก่อน สมาคมประมงฯ ช่วยผมบ้าง ไม่งั้นเดี๋ยวก็ต้องว่ากันใหม่ สมาคม ต้องรื้อกันใหม่ทั้งหมด มีปัญหาหมด เพราะฉะนั้นอย่าไปสร้างความขัดแย้งอีก ให้สังคมสงบลงไปบ้าง
เรื่องอาหารทะเล วันนี้บริโภคไม่ได้ เดี๋ยวหาอาหารอื่นแทนไปก่อน แพงก็อย่าไปทาน ให้คนรวย คนมีสตางค์เขาทานไปสิ ไม่ใช่ว่า ต้องเท่าเทียมสิ ผมทำให้ไม่ได้ ถ้าอยากจะทานของแพง ท่านก็ต้องทำงานหนัก หาเงินให้มาก รัฐบาลก็ช่วยในส่วนที่ช่วยได้ มีตลาดสำหรับผู้มีรายได้น้อย ก็ทำให้ทั้งหมด ตอนนี้ก็ทำไปแล้วไง จะดึงมาเท่ากันหมด ไม่ได้หรอกครับ เพราะมันมีหลายระดับด้วยกัน เราจะแก้ได้ด้วยความสงบ มีเสถียรภาพ สร้างให้เข้มแข็ง มีรายได้มาเข้าประเทศ มันก็เฉลี่ยแบ่งปันกันได้ทุกคน นี่เขาเรียกว่าความเท่าเทียมด้วยความพอเพียง
ข้อสำคัญวันนี้อย่าเอาข้อบกพร่องเราไปประจานให้โลกรู้ด้วยการประท้วง ด้วยการต่อต้านผมเลย ไม่เกิดประโยชน์หรอกนะ มันไม่เข้าใจกัน สื่อและโซเชียลนะครับ ผมเป็นห่วงกังวลเด็กรุ่นหลัง อย่าไปเติมเชื้อไฟกันให้มากนัก เดี๋ยววันหน้าก็แข็งกระด้างกันไปหมด ไม่เคารพผู้ใหญ่บ้าง ไม่เคารพกติกาสังคม ไม่เคารพกฎหมาย อ้างประชาธิปไตย อ้างเสรีภาพ ไม่รู้จักคำว่าหน้าที่ เสร็จแล้วประเทศชาติล้มเหลว อยู่ไม่ได้ทั้งหมดล่ะ ทุกคนนั่นล่ะที่ว่าเก่งๆ น่ะ ผมก็อยู่ไม่ได้ ใครก็อยู่ไม่ได้ ที่มาขัดแย้งกันในวันนี้ ต้องยอมรับในความผิดพลาด ต้องยอมรับในสิ่งที่เรากำลังเป็นปัญหาในเวลานี้ อย่าเขียนไปเรื่อยเปื่อยตามที่อยากจะคิดอยากจะเขียนโดยไม่คำนึงถึงความเสีย ของประเทศ ฝากสื่อต่างๆ ช่วยกันดูแลนะครับ สมาคมสื่อต่างๆ ผมไม่เคยอยากไปทำอะไรกับท่านอยู่แล้ว ท่านก็ต้องเห็นใจผมบ้าง วันนี้มันไม่ใช่สถานการณ์ปกตินะ
ต่อไปก็เป็นเรื่องสำคัญ เป็นเรื่องของข้อเสนอแนะต่างๆ คำวิพากษ์วิจารณ์ ผมรับทั้งหมดนะ แต่อย่าติเรือทั้งโกลน ติโขนทั้งยังไม่ได้ทรงเครื่อง บางเรื่องยังไม่ได้ทำเลย บางเรื่องทำไปแล้ว บางเรื่องอยู่ในแผน 2 แผน 3 ท่านไม่เคยฟังผมเลย ท่านก็เขียนของท่านไปเรื่อย แล้วแต่ว่าจะนึกถึงเรื่องอะไรได้ วันนี้ วันโน้น แล้วท่านก็ไปฟังแหล่งข่าวนี้ แหล่งข่าวโน้น คราวหลังมาบอกแหล่งข่าวมาจากไหน ใครบอก มันจริงหรือเปล่า ตัวเลขมีมั้ย เชิงวิทยาศาสตร์มีมั้ง การประเมินต่างๆ ออกมามีหรือเปล่า หรือคิดเอาเอง หรือนับจากว่ามีเงินในกระเป๋าเท่าไหร่ วันนี้ไม่มีเงินแสดงว่าเศรษฐกิจมันตก ผมว่ามันไม่ใช่นะ มันพันกันทั้งระบบ ต้องคิดแบบภาพโดยรวม มหภาคด้วย ว่ามันยังไง เพราะอะไร แล้วมันจะเสริมยังไง รัฐบาลทำถูกหรือเปล่า แต่ถ้าจะบอกให้เอาเงินมาช่วย มาจ่ายทั้งหมด เอาเงินที่ไหนล่ะครับ ผมบอกแล้วยังไม่มีเงินเข้าสักบาทเลยเพิ่มจากเดิม มีแต่ว่าจะต้องชำระหนี้ มีต้องใช้โน่นใช้นี่เพิ่มเติมไปเรื่อย เสียหาย
ในเรื่องของการปฏิบัติงานของข้าราชการ ขออีกทีนะ ช่วยไปดูหน่อย ทุกกระทรวง งบประมาณไตรมาส 1, 2 ครึ่งปีแรก ออกไปแล้วนะ งบประมาณออกไปแล้ว แต่การใช้จ่ายยังขยับได้ ... หมายถึงการเบิกงบประมาณ ค่อนข้างที่จะมีปัญหาอยู่นะ ผมไม่ทราบมันไปติดขัดตรงไหน ไม่งั้นเราก็เป็นกังวล เพราะว่างบของราชการเป็นงบส่วนหนึ่งที่จะไปขับเคลื่อนเศรษฐกิจ ผมบอกไว้แล้วว่าภายในกรกฎาคมนี้ ถ้าใช้ไม่ได้ก็เอากลับมาหมด เอาไปใช้อย่างอื่นที่มันเป็นความเดือดร้อน งบทุกกระทรวงนะ เพราะสั่งแล้ว หลายครั้งแล้ว ไปหาทาง ถ้าไม่ได้ก็ไม่ได้ ผมก็ไม่ผ่อนผันให้เหมือนกัน เดี๋ยวจะให้เอากลับมาให้หมด ไม่อยากใช้อำนาจ แต่ก็ต้องใช้ เพราะว่าผมก็ไม่มีสตางค์เหมือนกัน ถ้าให้ไปใช้ แล้วใช้ไม่ได้ ใช้ไม่ถูก ก็ต้องเอามาใช้ใหม่ เพราะฉะนั้นอย่าไปปลุกระดมกันอีกต่อไปนะครับ ข้าราชการก็ต้องร่วมมือ มีเวลานี้เท่านั้นนะที่ประเทศชาติจะเดินหน้าไปให้ได้
เรื่องรัฐธรรมนูญ เรื่องการปฏิรูป วันนี้ก็อยู่ในช่วงสุดท้ายแล้ว ก็ค่อนข้างที่จะต้องหาข้อสรุปกันให้ได้ เพราะมันมีระยะเวลาของมันอยู่ นี่ล่ะคือที่ผมบอกว่าเป็นไปตามรัฐธรรมนูญ ได้ก็คือได้ ไม่ได้ก็ต้องทำใหม่ รัฐธรรมนูญเขาเขียนไว้อย่างนั้น ไม่ใช่ว่าผมต้องมารับผิดชอบสั่งให้ออกให้ได้ ยอมรับหรือไม่ยอมรับ ต้องรับผิดชอบในความสำเร็จ ล้มเหลว เพราะผมตั้งขึ้นมา เอ๊ะอย่างนี้มันใช่มั้ยครับ เวลามันสำเร็จ เวลามันดี ก็ไม่เห็นผมจะต้องไปรับคำชมเชยอะไร ไม่ต้องการอยู่แล้ว แต่เวลามันผิด ผมคนเดียวเลย ไม่เป็นไรหรอกครับผมรับผิดชอบอยู่แล้ว ทุกเรื่อง แต่ทุกคนต้องช่วยผมรับผิดชอบด้วยสิ ผมรู้ว่าท่านทำงานเหน็ดเหนื่อยนะ สปช. สนช. ทุกคนตั้งใจหมดล่ะ แต่ผมบอกตั้งแต่ต้นแล้วไง ลดอัตตาตัวเองลงไปหน่อย เอาปัญหามาจัดซิ ประเทศชาติต้องแก้อะไรบ้าง ท่านเอาความคิดของท่านมา ระดมกันออกมา แล้วหาข้อสรุปให้ได้ ช่วงนี้เราจะทำอย่างนี้ แล้วที่ทุกคนต้องการจะไปทำช่วง 2 ช่วง 3 ท่านบอกว่าจะเอาทุกอย่างให้ตามคนนี้ ตามกลุ่มโน้นกลุ่มนี้ มันทำได้มั้ยเล่า มันก็เริ่มไม่ได้ตั้งแต่ 1 แล้วมันจะไปยังไงล่ะ ก็ต้องทำงานแบบนี้ ก็ขอบคุณนะครับในความตั้งใจ ขอบคุณในความเสียสละของท่าน เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ กมธ.ด้วย ก็เพียงแต่ขอว่าอย่าให้ประชาชนต้องมาขัดแย้งกันเพราะงานที่เราทำกันอยู่เลย เดี๋ยวประชาชนก็มาถือข้างนี้ข้างโน้น เอาประชาชนมาเป็นตัวประกันกันอีก ไม่เอา ทุกอย่างเราต้องเป็นคนกำหนด ออกมาให้ประชาชนเขารับรู้รับทราบ เขาพอใจ ประชามติผ่านก็จบแล้ว ไม่ใช่มาสู้กันตั้งแต่ตอนนี้ มันคนละขั้นตอน ตอนนี้หลายจังหวัดผมไม่สบายใจนะ เปิดเวทีกันขึ้นมา แล้วก็บังคับกันว่าต้องผ่าน ไม่ผ่าน มันไม่ใช่ ไอ้คนที่ผ่าน ไม่ใช่ผ่านเพราะยอมรับในรัฐธรรมนูญทั้งหมด ผ่านเพราะมีคำว่า ทำให้พลเมืองเป็นใหญ่ ให้พลเมืองมีอำนาจในการบริหาร อย่างนี้ไม่ใช่ อำนาจเขามอบให้แก่รัฐบาล ผ่านอำนาจตามกระบวนการประชาธิปไตย ถ้าไปบอกงั้นทุกพื้นที่ก็ทำอะไรไม่ได้หมด กระจายอำนาจหมด ใครจะมาบังคับบัญชาใคร ใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ ไม่มี มันก็ไร้กฎหมาย เป็นเมืองเถื่อน ต้องมีกฎ กติกา เตรียมความพร้อมเสียก่อนจะไปเป็นประชาธิปไตยที่สากล เป็นแบบยุโรป พร้อมหรือยัง ถามตัวท่านเองพร้อมไหม วันนี้บางคนยังไม่เข้าใจเลยว่า ประชาธิปไตยจริงๆมันคืออะไร พูดอะไรออกไปทียังสงสัย เอาแค่ง่ายๆ เอาเรื่องชีวิตประจำวัน การศึกษา เราพร้อมกันทุกคนไหม ผมไม่ได้ดูถูกใครเลยนะ ผมไม่ดูถูกใคร แต่ผมอยากให้ทุกคนทบทวนดูว่า ไอ้ทีเราคิดเราพูด ไม่ว่าจะเป็นดอกเตอร์ นักวิชาการ ปริญญาตรี ปริญญาโท ถามสิ คนไม่ได้เรียนหนังสือ อ่านหนังสือไม่ออก เขาคิดอย่างไร คิดเหมือนที่ท่านคิดไหม วันนี้ผมถึงบอกทุกคนที่ทำงาน ตอ้งคิดแบบเขาคิด แล้วแก้ให้เขา อธิบายให้เขา ไม่ได้ไปทำให้ข้างล่างเข้าใจตามของเรา เราไม่ใช่นักการเมือง วันนี้เราไม่ใช่ ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น ครม. คสช. หรือ สนช. ไม่ใช่นักการเมืองทั้งสิ้น ท่านเป็นคนที่ถูกตั้งขึ้นมา แล้วทรงโปรดเกล้าฯ ลงมา ตามที่ผมเสนอขึ้นไป เพื่อจะทำบ้านเมืองให้ปลอดภัย ท่านไม่ใช่นักการเมือง ก็ถือหางข้างใครก็ไม่ได้ ท่านต้องทำให้ทุกอย่างเกิดความเป็นธรรม เกิดความเชื่อมั่น วันนี้มันขาดเรื่องวิกฤตศรัทธา มันขาดในเรื่องของความไว้เนื้อเชื่อใจ ความหวาดระแวงระหว่างกัน ระหว่างชนชั้นบ้าง ระหว่างกลุ่มอาชีพ รายได้ต่างๆ มันถูกสร้างมาตลอด 10 กว่าปี 20 ปีมาแล้ว เรื่องเหล่านี้ไม่เคยแก้ได้ เพราะเป็นเรื่องของการเมืองทั้งสิ้น และประชาธิปไตยที่ท่านบอก วันนี้จะต้องไม่เกิดขึ้นอีกแล้วในวันหน้า เราต้องเปลี่ยนวิกฤตอันนี้ให้เป็นโอกาส เวลามีเท่านี้มันต้องสร้างความรัก ความสามัคคี เผื่อแผ่แบ่งปัน เราเหมือนคนป่วย ถ้าเราทำอะไรเร็วๆ มันก็เหมือนป่วยให้น้ำเกลือออกมาใหม่ก็ป่วยแบบเดิม ไม่ได้หาปัญหาว่าเชื้อโรค โรคอะไร โรคระบาดหรือเปล่า โรครุนแรงหรือไม่ ต้องแยก ถ้าปฐมพยาบาลหายก็ไปได้ บ้านเรามันปฐมพยายามได้ที่ไหน วันนี้ป่วยเยอะนะ ทุกคนคงทราบ ป่วยทุกมิติ วันนี้ต้องหายาให้เหมาะใส่เข้าไปก็ต้องร่วมมือกันคิดยา คิดวิธีปก้ไขป้องกันโรคระบาด วันนี้อย่าให้มันระบาด โรคประชาธิปไตยไทยลำบาก ทำให้วุ่นวายไปหมด วันนี้ผมพยายามเต็มที่ในฐานะหัวหน้า คสช. รัฐบาล ในการแก้ไขปัญหาการบริหารราชการในเวลาวิกฤตขณะนี้ขอให้ความร่วมมือกับเรา บ้าง
ในเรื่องของความใจบุญของคนไทยไม่ต้องกังวล มีเรื่องมีราวที่ไหนในโลกคนไทยช่วยเหลือกันหมด เนปาลเราก็ช่วย ญี่ปุ่นก็ช่วย ประเทศหมู่เกาะเกิดปัญหาที่ไหนเราก็ช่วยหมด แล้วทำไมเราไม่ช่วยคนไทยด้วยกันเอง ช่วยให้เกิดความรัก ความสามัคคี ร่วมมือแก้ปัญหาชาติบ้านเมือง โดยนึกถึงประโยชน์ของชาติเป็นใหญ่ เอาประชาชนเป็นศูนย์กลาง ถ้าเราใช้เหตุใช้ผลในการทำงาน สร้างความเข้าใจในการพูดจากัน ผมว่าประเทศชาติมันไปได้หมด รัฐบาลนี้เป็นหน้าที่ที่จะต้องดูแลคนไทยทุกคนให้เท่าเทียม อยากให้เราสามัคคีกันสักที พอได้แล้ว เอาประเทศเราเป็นหลัก ใช้เหตุใช้ผลกัน มีสติปัญญาในการคิด ในการใคร่ครวญ ระวังการรับรู้ทางโซเชียลมีเดีย ถ้าใครมีฐานะทางสังคมที่ดี ฐานะทางการเงินดี ก็ช่วยสังคมให้มากๆหน่อย มีน้อยช่วยน้อย มีมากช่วยมาก เราก็ต้องช่วยเหลือตัวเองก่อนด้วย แล้วรัฐถึงจะช่วยไหว ถ้าให้รัฐช่วยตั้งแต่ต้นมันไปไม่ได้หรอก ช่วยแล้วก็ต้องดูแลจนกว่าจะแข็งแรง ไม่ใช่เด็กอ่อนกันแล้วนี่ ทุกคนก็โตกันมาพอสมควรแล้ว แต่มันไม่มีการสร้างความเข้มแข็ง ก็ต้องเติมในส่วนที่ไม่เข้มเเข็ง ดูแลตั้งแต่ต้นจนจบจนตาย เกิดจนตาย ผมว่ามันไม่ใช่ ไม่มีประเทศไทยเขาทำกันอยู่แล้ว
ขอชมเชย หลายอย่างที่สำเร็จได้ด้วยดี ไม่มีความขัดแย้ง มาช่วยแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ หนังสือพิมพ์หลายเล่ม ผมชมเดลินิวส์ก่อน มีโครงการช่วยเหลือเกษตรกรอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าจะร่วมกับโครงการที่รัฐบาลทำอยู่ สามารถที่จะทำลดราคาอะไรต่างๆ มีเครือข่ายอะไรมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการไปเยือน จ.เชียงใหม่ ครั้งนี้ก็มีเครือข่ายเกษตรกรรายย่อย ผู้ผลิตอาหารอินทรีย์ รวมตัวกัน 2,000 คน ให้ทุกคนมาสนใจ รักษาสุขภาพ ไม่ว่าจะเป็นข้าว ผัก ผลไม้ต่างๆ เป็นสิ่งที่ดี หลายโครงการดี เรื่องปุ๋ย เรื่องข้าว เรื่องการเพิ่มรายได้ เรื่องการลดพืชใช้น้ำ เรื่องปรับเปลี่ยน เขาก็ช่วยตัวเองมา คนเหล่านี้รัฐก็จะต้องเอาเข้ามาเสริม มาทำ โครงการผูกปิ่นโตข้าว เชื่อคนกรุงกับชาวนาเกษตร มันขาดหายไปหมดเลย ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ความนึกถึงกัน เพราะทุกคนฝากความหวังไว้กับการเมือง ฝากไว้กับรัฐบาล โดยที่กลไกต่างๆ ข้างล่างไม่ช่วยกัน ต่างคนต่างทำยอ่างเดียว คือมุ่งหวังผลกำไร มาเผื่อแผ่แบ่งปันในองค์ของท่าน ไม่ใช่เรื่องผิด มันเป็นเรื่องของการค้าเสรีอยู่แล้ว แต่วันนี้ทั้งหมดต้องกลับมาช่วยดูสิ่งทีเราลืมไป คือคนที่รายได้น้อย เขาเป็นส่วนหนึ่ง เป็นห่วงโซ่หนึ่งของท่านด้วย ท่านต้องมาช่วยผม ทุกสมาคม ถ้าเรียกร้องอย่างเดียวผมก็ให้ไม่ได้ อย่างมากก็ให้ได้แค่สิทธิประโยชน์ซึ่งมันไม่ได้ เพราะสิทธิประโยชน์ให้ไปท่านก็ทำไม่ได้อยู่ดี เพราะมันไม่มีฐานการผลิต ไม่มีฐานเกษตรกรที่มันเข้มแข็ง ประชาชนต้องช่วยกัน ปรับเปลี่ยนพื้นที ปรับเปลี่ยนการปลูกพืช ก็ขอให้ช่วยกันรณรงค์บริโภคข้าวกล้องด้วย พืชอินทรีย์ ต่อไปในโลกต้องแข่งขันผลิตข้าวที่มีคุณภาพ ทุกประเทศในโลกปลูกข้าวได้หมดแล้ว มันขึ้นอยู่กับว่าต่อไปราคาข้าวมันจะดีเฉพาะข้าวที่มีคุณภาพ ข้าวหอมมะลิเกรดสูง ข้าวพรีเมียม ข้าวราคาต่ำๆก็จะลดลงไปเรื่อยๆ มันแข่งขันกันตรงนั้น ฉะนั้นพี่น้องเกษตรกรก็ไปดูด้วยแล้วกัน ว่าควรเหมาะสมไปในการปลูกอย่างไร มีน้ำเยอะจะปลูกยังไง ดินดีปลูกอะไร ไม่ใช่ปลูกเอาแต่ปริมาณอย่างเดียว ก็ไม่ได้อีก ต้องใช้พื้นที่ให้น้อยลง ใช้น้ำให้น้อยลง แล้วมีประโยชน์กลับมาให้มากที่สุดนะ ชาวไร่ชาวนาอยู่อย่างมีความสุข ไปปรับกัน กระทรวงเกษตรรับไปแล้ว กระทรวงมหาดไทย หลายกระทรวงรับไปแล้วนะครับ
สัปดาห์ที่แล้วนี่เรื่องการจัด ไม้ดอกไม้ประดับ และปลาสวยงาม ที่ตลาดคลองผดุงกรุงเกษมเสร็จไปแล้วนะครับรายได้ เกือบ 24 ล้านบาท ก็ขอบคุณทุกคนนะครับ ถือว่าเป็นความสำเร็จความริเริ่มก็ได้มีการขยายไปสู่ทุกมุมเมืองด้วยนะครับ ในอนาคต ในทุกจังหวัดด้วย ภาคเอกชนทำกันเองก็ได้ รวมกลุ่มเกษตรกรมาแล้วก็ไปเปิดตลาดขาย ขอผู้ว่าเขา ขออะไรเขา ท่านต้องเริ่มเองบ้างอย่าให้ต้องไปสั่งทุกเรื่อง ๆ ผมก็สั่งจนเหนื่อยแล้วนะ เพราะงั้นมันควรจะเกิดขึ้นมาตั้งนาน ทำตัวอย่างออกมาตั้ง 4-5 ตลาด ทำกันเองบ้างซิครับ สมาคมพ่อค้า อุตสาหกรรมหอการค้า จังหวัด ทำกันเองบ้าง นะ อบท. ท่านก็บอกท่านต้องการอำนาจ ท่านต้องการอะไรต่างๆ ท่านก็แสดงให้เขาเห็นว่าเอาล่ะ ท่านพร้อมจะได้อำนาจมากขึ้น มีงบประมาณมากขึ้น ท่านก็แสดงให้เห็นก่อน ว่าท่านรวมกลุ่มคนได้ไหม ไปรวมไปเชื่อมต่อ กับกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เอาสิ่งดี ๆ มาให้ปรากฏในพื้นที่ของท่าน คนก็รักท่าน รักกำนันผู้ใหญ่บ้าน รัก อบท. ท่านจะได้ไม่ต้องไปกลัวเรื่องเขาจะยุบ เขาจะปลดกันเมื่อไร ทำไมไม่คิดแบบผมคิดนี่เล่า เพราะฉะนั้นหลายอย่างดีขึ้นนะครับ ในเรื่องตลาดต่าง ๆ แต่ยังไม่เท่าที่ผมคาดหวังนะ จะได้ช่วยกันประชาสัมพันธ์สินค้าแล้วเอาสินค้าที่มาโดยตรงจากเกษตรกรขึ้น มานะครับ ให้สามารถที่ไปเป็นเถ้าแก่ใหม่อะไรบ้างในอนาคต Social Business นะ ธุรกิจเพื่อสังคม ผมให้เริ่มไปแล้วนะ เรื่องขายข้าว ซื้อผลิตผลการเกษตร ค่อยๆ ทำไป วันนี้ก็ต้องช่วยงานกันนะครับในส่วนของประชาชนที่มาร่วมงาน ขอบคุณนะครับที่ทุกคนให้ความร่วมมือกับรัฐบาลมาโดยตลอดนะครับ เดี๋ยวก็จะจัดงานอื่นๆไปอีก ก็ขอให้มา หลายๆ คนก็บอกว่าขอไปอยู่ตามมุมเมืองบ้าน เพราะเข้ามาไม่สะดวก รถติดอะไรอย่างนี้ ผมก็บอกมีเรือวิ่งให้แล้ว ตอนนี้ก็มีเรือวิ่งจากหัวลำโพงไปออกทางเจ้าพระยาแล้วก็ผ่านแถวนี้ด้วย มีท่า 7-8 ท่า ก็ให้ กทม. ทำต่อนะครับ เว้นแต่มันวิ่งไม่ได้ ต้องหยุด ก็ต้องหยุด น่ะ ช่วงไหนวิ่งได้ ก็ต้องวิ่งนะ เพราะว่าเป็นนโยบายนะ ให้การบริการประชาชน
ส่วนงานต่อไปที่จะจัดที่ทำเนียบ ข้างๆ ทำเนียบนี่คืองานมหกรรมสุขภาพ เมืองสุขภาพดี วิถีชุมชน ก็อยากให้เอาแผนไทยมาทั้งหมดนะครับ แพทย์ผสมผสาน จัดระหว่างวันที่ 7-26 เป็นการส่งเสริมสถานบริการสุขภาพของไทย เพราะเรามีโอกาสเยอะ ในเรื่องของแพทย์แผนไทยนี่ ในเรื่องของสมุนไพร เรื่องที่เราจะมาแปรรูปดีกว่าที่จะเอาสมุนไพรไทยนี่ขายเป็นวัตถุดิบไปข้าง นอกอย่างเดียว แล้วซื้อเขากลับมาแพง ๆ และข้อสำคัญคือให้ทุกคนเรียนรู้ว่า เราจะดูแลสุขภาพของเราอย่างไร ง่ายๆ วันนี้ที่เราสิ้นเปลืองในงบสาธารณสุข จำนวนมากนะครับมหาศาล แล้วเราก็ทำได้แค่นี้แหละ เพราะรายได้เรามีเท่านี้ เมื่อเรามีรายได้น้อยก็มีปัญหาเรื่องงบ รักษาพยาบาลฟรี ต้องไปหางบมา ก็ไม่พอ เมื่อไม่พอ ก็เกิดความขัดแย้ง ผมถามว่าสิ่งเหล่านี้มันเริมมาถูกไหมล่ะ ดีสำหรับประชาชนล่ะ แต่รัฐนี่แก้ไม่ได้หรอก ยังไงมันก็พันอยู่อย่างนี้ บางทีมากขึ้นๆ มากขึ้นเรื่อยๆ แล้วจะทำยังไง รายได้ยังไม่มาเลยสักกะบาท เรียกร้องกันทุกอย่าง นั่นแหละคือสิ่งที่เป็นปัญหาที่สร้างกันมาแล้ว ผมต้องมาตามแก้อยู่นี่ ช่วยกันคิดด้วยนะครับ เรื่องสาธารณสุขเราจะเป็นยังไงกันต่อไป เรื่องการศึกษา ฟรี ไม่ฟรี อะไรอย่างนี้ผมแก้ไม่ได้หรอก ถ้าจะให้ยกเลิก แต่ทำยังไงจะเกิดความเป็นธรรม ทำยังไงจะมีความก้าวหน้าทำยังไงจะมีอนาคต ไม่ใช่มันพันหลังไปเรื่อยอย่างนี้ไม่ได้ ผมไม่เลิกอยู่แล้วแหละ
ในเรื่องของในพื้นที่ ขอฝากท่านผู้ว่าฯ กับหัวหน้าส่วนราชการของทุกกระทรวงที่อยู่กับจังหวัด ต้องเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันนะครับ ไปช่วยกัน จัดงานก็ต้องให้ดูด้วยว่า มีคนขาย คนซื้อไหม ไม่ใช่จัดโชว์อย่างเดียว ผมเห็นหลายๆ ตลาดจัดตามกัน ในกรุงเทพฯ ก็มี ตลาดโอท็อป ผมให้มีแต่ร้านเปล่าๆ หรือมีก็มีคนนั่งอยู่คน คนดูก็ไม่สนใจ ท่านปรับเปลี่ยนสิครับ วันนี้ถ้าขายโอท็อปอย่างเดียวมันขายไม่ได้ วันนี้ขายข้าว ขายอาหาร พรุ่งนี้ขายโอท็อปให้มันเป็นอย่างนี้ ความคิดริเริ่มไม่มีกันเลยหรือไง ผมไม่เข้าใจ พอสั่งโอท็อปก็โอท็อป พอสั่งตลาดขายข้าวก็ขายข้าว ขายปลาก็ขายปลา ทำไมไม่คิดกันเองบ้าง ในห้วง 1 กรกฎาคมนี้ วันที่ 1 ประเทศไทยกับประเทศจีนได้ฉลองความสัมพันธ์ทางการทูตครบรอบ 40 ปีแล้วนะครับ เมื่อวันก่อนผมได้ไปร่วมงาน และในวันที่ 4 กรกฎาคม เป็นวันชาติสหรัฐฯ และสำหรับประเทศไทยกับสหรัฐฯ นั้น มีความสัมพันธ์ยาวนาน ขอแสดงความยินดีกับประชาชนทั้ง 3 ประเทศด้วย ทั้งจีน สหรัฐฯ ซึ่งคนละวาระกันนั่นแหละ ก็คนไทยทั้ง 2 ฝ่าย 2-3 ประเทศก็เดินทางหาสู่กันอยู่แล้ว มีความผูกพัน มีความร่วมมือร่วมใจกันในหลายๆ ระดับนะครับ ทั้งระดับสถาบัน ระดับรัฐบาล ระดับประชาชน การท่องเที่ยว การค้า วัฒนธรรมต่างๆ เยอะแยะไปหมด ยังมีความสัมพันธ์กันแน่นแฟ้นต่อไป ไม่ใช่เพียงแค่ 100 ปี 40 ปีไม่ใช่ มันต้องเป็นพันๆ ปี ไปข้างหน้า เพราะย้อนหลังมาก็หลายร้อยปีอยู่แล้ว
สุดท้ายนี้ขอแสดงความชื่นชมนะครับ นักปั่นจักรยานเพื่อสุขภาพทุกท่าน ที่ได้ร่วมกันแสดงออกถึงความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ได้มีการลงทะเบียนร่วมในกิจกรรม Bike for Mom ปั่นเพื่อแม่ เกือบ 1.5 แสนคนแล้วนะครับ เมื่อวานก็ทราบว่า เว็บล่มไปแล้ว ก็ต้องแก้ไขปัญหาให้ได้เร็วๆ อยากให้ทุกคนได้มาแสดงออกถึงความจงรักภักดี สร้างความรักความสามัคคีกับคนในชาติ มีกิจกรรมร่วมกัน มันเป็นการจุดประกายนะครับว่า เราต้องแก้ไขเรื่องสุขภาพของเราด้วยการเฝ้าระวัง ปลูกจิตสำนึกมากกว่าที่จะต้องเข้าไปรักษา ไปเยียวยา มันเสียเวลา เสียงบประมาณจำนวนมาก ถ้าเราแข็งแรงก็ไม่ต้องเข้าโรงพยาบาลมาก เสียค่ายาก็เล็กน้อย ขอเชิญชวนทุกท่านมาสมัครเพิ่มกันนะครับ ถ้ามันสมัครมีปัญหาก็มาเถอะครับ อย่างไรก็ต้องมา มาลงทะเบียนมาเยอะๆ ลงไม่ได้ก็มา คือถือว่ามาร่วมใจกันถวายสมเด็จแม่ของแผ่นดินนะครับ เราจะมาลงทะเบียนถึงวันที่ 9 สิงหาคม จะได้แสดงให้โลกเขาเห็นว่า เรารวมกันได้แล้ว ถ้าเรารวมกันได้มากๆ ขึ้น ไม่ได้ทะเลาะเบาะแว้งไม่มีข่าวเลวร้ายในประเทศออกไป มันก็ดีทั้งหมด แผ่นดินนี้เป็นแผ่นดินธรรม แผ่นดินทองนะครับ ช่วยกันสร้างแผ่นดินธรรม แผ่นดินทองให้ได้ในเวลานี้ ผมคิดว่า นั่นคืออนาคตของคนไทยวันนี้ คนไทยในอนาคต และคนไทยที่กำลังจะเกิดมาในอนาคตด้วย ขอขอบคุณนะครับ สวัสดีนะครับ
No comments:
Post a Comment